صدا کن مرا صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن می روید در ابعاد این عصر خاموش ،من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم کسی نیست بیا زندگی را بدزدیم آن وقت میان دو دیدار قسمت کنیم نظرات شما عزیزان:
هیوا درباره وبلاگ آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
![]() نويسندگان |
|||||
![]() |